Hoewel hij tot de oudste jachthondenrassen behoort, is de Weimaraner (gelukkig) nog niet overbekend. De Weimaraner wordt beschouwd als het oudste zuiver gefokte Duitse staande jachthondenras. Een korthaar Weimaraner is géén Duitse Staande Korthaar met een andere kleur, evenmin als de langhaar Weimaraner een grijze Duitse Staande Langhaar is!
De Fransen beweren dat Frankrijk de bakermat van de Weimaraners is en wijzen daarbij op oude wandtapijten en schilderijen o.a. van Van Dijck waarop een op de Weimaraner lijkende hond is afgebeeld. Pas veel later, nadat het fokken aan het Franse hof in verval was geraakt, zou het hof van Weimar deze taak hebben overgenomen, waarbij deze jachthond met zijn opvallende grijze kleur definitief de naam Weimaraner zou hebben gekregen. Lange tijd zou het fokken het alleenrecht van het Weimarse hof zijn geweest. Het verhaal gaat, dat zelfs aan Bismarck het bezit van een Weimaraner zou zijn geweigerd.
Na de val van het Duitse Keizerrijk verdween de Weimaraner praktisch van het toneel. Gelukkig ging het ras niet helemaal verloren en waren er ook in die tijd liefhebbers, die het ras voor uitsterven hebben behoed. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de belangstelling in Engeland en Amerika en heeft men veel moeite gedaan om het in verval geraakte ras weer op peil te brengen.
De eerste twee (steriele) Weimaraners werd in 1928 naar Amerika geëxporteerd. Tien jaar later werden er opnieuw Weimaraners naar Amerika overgebracht, waarna het eerste in de Verenigde Staten gefokte nest in 1939 werd geboren. In Engeland werden de eerste Weimaraners pas in 1954 geïmporteerd. Zowel in Frankrijk als in Engeland en Amerika beleefde de Weimaraner een nieuwe opkomst. De “Gray Ghost” (zoals de Amerikanen hem niet zozeer vanwege zijn kleur, maar vooral om zijn katachtige soepele gangen noemen) was een opmerkelijke verschijning. Hij deed in enkele staten van Amerika, zoals Wisconsin, dienst als politiehond. In Tokio trad hij op als “drug-hond” en bij de politie van de stad Londen liep er tussen de Duitse Herders lange tijd een Weimaraner als speurhond. Hij trad ook op in films. Zo was een Weimaraner de trouwe begeleider van de Western-filmster “Roy Rogers”.
Vooral blijft de Weimaraner natuurlijk een all round jachthond. Oorspronkelijk zou hij door de Fransen gebruikt zijn als lopende hond en werd hij in de 19e eeuw door de Duitsers afgericht en ingezet als staande hond. De Duitsers beschouwen hem als de aristocraat onder de jachthonden. Hij is geschikt voor de jacht op alle wild, zowel voor als na het schot en kan dienst doen onder alle
terreinomstandigheden. Kortom een hond geschikt voor de meest uiteenlopende jachten.
Naast zijn geschiktheid voor de jacht is de Weimaraner ook een uitstekende huishond. Hij is zeer gesteld op zijn huisgenoten. Niet alleen voor de baas, doch ook voor de vrouw en de kinderen gaat hij door het vuur. Als er gevaar dreigt komt zijn verdedigingsdrift naar voren. Het is een temperamentvolle hond met een duidelijk eigen karakter, die met zachte doch vaste hand zeer consequent moet worden opgevoed om uit te kunnen groeien tot ideale kameraad. Hij is zeer gesteld op het leven in huiselijke kring. Het spreekt vanzelf, dat deze middelgrote temperamentvolle jachthond ook de ruimte en beweging nodig heeft, Men kan niet volstaan met een paar keer per dag “een blokje om”. Hij moet enige keren per dag de gelegenheid krijgen zijn energie kwijt te raken door vrij uit te rennen. Men moet hem dag in dag uit, weer of geen weer, daartoe de gelegenheid geven. Heeft u er dit niet voor over, begin er dan niet aan.