De Rhodesian Ridgeback (Pronkrug, Rhodesische pronkrug, Rifrug, Leeuwhond) is een prachtige, sterke jachthond en een uitstekende waakhond met een vrij dominant karakter.
De Rhodesian Ridgeback komt niet zoals de naam doet vermoeden uit het voormalig Rhodesië (tegenwoording Zimbabwe) waar hij de nationale hond is, maar uit Zuid-Afrika.
Reeds i
n het begin van de 16e eeuw werden de honden van de Khoi-khoi (nomaden die door de Nederlandse pioniers in de Kaap smalend ‘hottentotten” werden genoemd) beschreven door blanken: ze waren zeer scherp en vechtlustig van aard, hadden rechte oren, waren klein van gestalte, leken op jakhalzen en ze hadden een pronk. Deze honden zeer waarschijnlijk gekruist met honden geïmporteerd door de eerste kolonialen uit Europa in de 17e eeuw; mastino’s, doggen en bloedhonden.
In 19e eeuw werd verteld dat de Hottentottenhonden hangoren droegen en tamelijk groot waren. Ook werd verhaald over boerhonden of liondogs die huis en haard beschermde op de boerderijen en mee op jacht trokken tegen leeuwen, luipaarden, lynxen en noem maar op. Natuurlijk werd nooit van hen verwacht dat ze een leeuw zouden kunnen doden, maar ze moesten in koppel of groep de leeuw opsporen en hem dan het open veld in lokken. De selectie van de honden was genadeloos en gebeurde zuiver op de gebruikswaarde, op moed en temperament. Het uiterlijk was van weinig belang en je had dan ook Ridgebacks in alle maten, gewichten en vormen.
Omdat het groot wild in Zuid Afrika midden 19e eeuw drastisch was teruggelopen werd Rhodesië het nieuwe jachtparadijs. In 1922 bracht ene heer Barnes aldaar een 20-tal eigenaars bijeen met hun beste honden. Uit deze honden werden de meest typische gekozen en werd een standaard opgesteld voor de ideale Ridgeback. Ook richtten zij de eerste Ridgebackclub op. De standaard werd in 1924 erkend door de Kennel Union of Southern Africa (KUSA). afkomstig uit zuidelijk Afrika.
In 1946 kwam de eerste Ridgeback naar Nederland. Momenteel wordt de Rdigeback vooral in het buitenland nog veel ingezet als jachthond. Bijvoorbeeld in Amerika en Canada in de berenjacht.
De Ridgeback is eigenzinnige hond en zeker niet geschikt voor iedereen.Als baas moet je accepteren dat de hond niet alle bevelen klakkeloos opvolgt. Consequente eerlijke training is noodzakelijk om de Ridgeback te sturen en te begeleiden. De Ridgeback zoekt binnen een gezin een leider uit en zal deze zeer trouw en volgzaam zijn. Hij hecht sterk aan zijn omgeving en is dus moeilijk te herplaatsen.
De Ridgeback gebruikt zijn energie wanneer nodig en vindt lekker luieren niet verkeerd. Tot hoge leeftijd blijft de ridgeback zeer sportief en waakzaam. Een blokje om per dag is voor dit ras niet voldoende. Na lange dagelijkse wandelingen en geestelijke afleiding door middel van training, aandacht en spel zal hij in huis genoegen nemen met een plekje op de bank.
